IMPERATIVES (EMİR CÜMLELERİ)
Olumlu emir cümleleri bir fiilin mastar hali ile başlar ve bir ünlem işareti ile son bulur. Örneğin;
Stop talking! (Konuşmayı kes!)
Shut up! (Kapa çeneni!)
Turn the TV off! (Televizyonu kapat!)
Study for your exam! (sınavın için ders çalış!)
Get out of the car! (arabadan çık!)
Get in the car! (Arabaya bin!)
Quit smoking! (Sigarayı bırak!)
Olumsuz emir cümleleri “don’t” ile başlar. “Don’t”’ dan sonra fiilin mastar hali gelir. Örneğin;
Don’t smoke here! (Burada sigara içme!)
Don’t speak! (Konuşma!)
Don’t shout! (Bağırma!)
Don’t be late! (Geç kalma!)
Don’t give up! (Vazgeçme!)
Emir cümlelerinin başında veya sonunda "please"(lütfen) kullanarak emir cümlelerimizi rica haline getirebiliriz.
Please, don't play here! (Lütfen burada oynama!)
Don't leave me alone, please! (Beni yalnız bırakma lütfen!)
Emir cümlelerinin başında veya sonunda "please"(lütfen) kullanarak emir cümlelerimizi rica haline getirebiliriz.
Please, don't play here! (Lütfen burada oynama!)
Don't leave me alone, please! (Beni yalnız bırakma lütfen!)